Θυμάμαι την πρώτη μου φορά… Ήμουν γύρω στα δεκαπέντε. Πήγα στο φαρμακείο να αγοράσω ένα κουτάκι προφυλακτικά. Η φαρμακοποιός ήταν μια πανέμορφη γυναίκα.
Κατάλαβε αμέσως πως ήμουν άπειρος, κι έτσι, δίνοντάς μου το κουτάκι, με ρώτησε:
- Ξέρεις πώς να το φορέσεις;
- Όχι, της απάντησα διστακτικά. Είναι η πρώτη μου φορά.
- Άνοιξε λοιπόν το κουτάκι, έβγαλε ένα προφυλακτικό και το πέρασε στον αντίχειρά της, λέγοντάς μου να προσέχω να είναι τοποθετημένο σωστά.
Εγώ, φυσικά, ήμουν ακόμη μπερδεμένος. Κοίταξε γύρω της, είδε ότι ήμασταν μόνοι και μου είπε:
- Περίμενε λίγο.
Πήγε στην πόρτα, την κλείδωσε, με πήρε από το χέρι και με οδήγησε στο πίσω δωμάτιο. Έβγαλε τη μπλούζα και το σουτιέν της και με ρώτησε:
- Σ’ αρέσουν;
Έμεινα άφωνος. Το μόνο που κατάφερα ήταν να κουνήσω το κεφάλι μου καταφατικά.
Τότε μου είπε πως είχε έρθει η ώρα να φορέσω το προφυλακτικό.
Όσο το έβαζα, κατέβασε τη φούστα της, έβγαλε το εσώρουχό της και έγειρε πάνω στο γραφείο.
- Έλα, δεν έχουμε πολύ χρόνο, μου είπε.
Πήγα πίσω της… Ήταν τόσο υπέροχα που δεν μπόρεσα να κρατηθώ και τελείωσα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Με κοίταξε συνοφρυωμένη και με ρώτησε:
- Το φόρεσες το προφυλακτικό;
Και βέβαια, της απάντησα, δείχνοντάς της τον αντίχειρά μου με το προφυλακτικό.
Λιποθύμησε…
