Ένας παπάς οδηγεί προς την ενορία του, όταν βλέπει στο δρόμο μία καλόγρια γνωστή του.
Ο παπάς σταματάει και της λέει :
– Αδερφή, μπείτε μέσα να σας πάω στη μονή.
Η καλόγρια μπαίνει, κάθεται στη θέση του συνοδηγού, σταυρώνει τα πόδια και το ράσο ανοίγει, αφήνοντας σε κοινή θέα πόδια με υπέροχα γραμμένους μύες.
Ο παπάς σχεδόν δεν κρατιέται αλλά συνεχίζει να οδηγεί.
Σε μία διασταύρωση, βάζει το χέρι πάνω στο πόδι της καλόγριας, και εκείνη του λέει :
– Πάτερ, θυμηθείτε τον ψαλμό 129.
Ο παπάς ζητάει συγνώμη και συνεχίζει να οδηγεί. Εκείνη με σταυρωμένα πόδια, κάθεται δίπλα, και τον τρελαίνει.
Αργότερα, σε άλλη διασταύρωση, εκείνος ξαναβάζει το χέρι πάνω στο πόδι της καλόγριας, η οποία επαναλαμβάνει :
– Πάτερ, θυμηθείτε τον ψαλμό 129.
Ο παπάς ζητάει συγνώμη, λέγοντας:
– Συγχωρέστε με αδερφή, περισσότερο εσείς από όλους γνωρίζετε ότι η σάρκα είναι αδύναμη.
Φτάνοντας στη μονή, η καλόγρια κατεβαίνει.
Ο παπάς φτάνοντας στην εκκλησία αμέσως τρέχει να βρει τον ψαλμό 129, όπου διαβάζει:
«Συνέχισε να ψάχνεις, πιο ψηλά θα βρεις την ευτυχία».
